به تدريج و پس از تاسيس و توسعه دانشگاه در ايران
به تدريج و پس از تاسيس و توسعه دانشگاه در ايران، دانشآموختگان دانشگاههاي داخل كشور نيز از موقعيتهاي مناسبي براي اشتغال در بخش بروكراسي و صنعت دولتي و نيز بخش خصوصي برخوردار بودند. اين روند تا بدانجا پيش رفت كه در دهههاي شصت تا هشتاد، مدرسه، كنكور و دانشگاه يكي از مهمترين دغدغههاي خانوادههاي ايراني در اقصي نقاط كشور بود. خانوادههاي ايراني از آنجا كه اصليترين مسير و معبر موفقيت و تامين آتيه فرزندان خود را برخورداري از تحصيلات دانشگاهي ميدانستند براي تامين هزينههاي اين موفقيت حتي حاضر بودند از نيازهاي ضروري ديگر خود نيز صرفنظر كنند. اين روند را بايد در كنار روند تغييرات تقاضاي نيروي كار در بازار كار تحليل كرد. با توسعه صنعتي، عمراني و اداري كشور و توسعه مشاغل دانشي و مهارتي به تدريج نياز به شاغلان دانشور و ماهر براي تصدي اين مشاغل نيز بيشتر ميشد و از اين رو دانشآموختگان دانشگاهي و دانشكدهها و مراكز آموزش فني و مهارتي دست بالا را در بازار كار پيدا كردند. جداي از آن، چه در مشاغل دانشي و فني و چه در مشاغل و كسب و كارهاي خرد و پيشهوري، شروع كار از سطوح پايه و مشاغل و وظايف ساده، كارآموزي زيرنظر استادكاران،
- 1403/02/18