دو سناتور بانفوذ آمریکایی در نامه‌ای خطاب به رئیس جمهور این کشور که روز دوشنبه، اول مهرماه، منتشر شد ضمن تاکید بر سیاست‌های آمریکا در برابر جمهوری اسلامی به باراک اوباما یادآوری کردند که سوای «سخنان زیبای» حسن روحانی، «عمل ایران است که اهمیت دارد».
آنها همچنین می‌گویند که ایران «دوست ما نیست که سخنش همچون قولش به شمار بیاید».
به گزارش رادیو فردا نامه سناتورها رابرت منندز، دموکرات، و لینزی گراهام، جمهوری‌خواه، یک روز پیش از سخنرانی باراک اوباما در مجمع عمومی سازمان ملل، ۲۰۱۳، در مقر این سازمان در نیویورک در روز سه‌شنبه منتشر شده است.
پس از آن که آقای اوباما سخنرانی خود را در سازمان ملل در بعدازظهر روز سه‌شنبه ایراد می‌کند، تنها ساعاتی بعد در همین روز حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور ایران سخنرانی خواهد داشت.
همزمان در همین روز دوشنبه گمانه‌زنی‌ها به اوج خود رسید و سخنگوی کاخ سفید هم دیداری هرچند کوتاه میان دو مقام عالی دو کشور ایران و آمریکا پس از سی و اندی سال را منتفی ندانست.
پیشتر حسن روحانی هم در گفت‌وگویی پیش از سفر خود به نیویورک همین موضع را اختیار کرده و گفته بود که در عالم سیاست هیچ چیز غیرممکن نیست.
اینها همه در حالی است که به گفته مقام‌های رسمی هیچ دیداری میان باراک اوباما و حسن روحانی برنامه‌ریزی نشده است.
در این حال و هواست که دو سناتور متنفذ آمریکایی و از طرفداران پروپاقرص تحریم‌های سفت و سخت علیه جمهوری اسلامی در نامه رسمی خود به آقای اوباما خواسته‌اند که او در سخنرانی‌اش در سازمان ملل بر هدف آمریکا تاکید کند: این که «آمریکا اجازه نخواهد داد ایران به توانایی تولید سلاح اتمی دست پیدا کند».
سناتورها منندز و گراهام همچنین از اوباما خواسته‌اند در سخنرانی خود تاکید کند که «گام و عملی ملموس» از سوی جمهوری اسلامی امکان توافق دیپلماتیک با جامعه جهانی را فراهم خواهد آورد.
این دو سناتور پیشتر نیز در روز دوم ماه اوت نامه‌ای را با امضای ۷۶ سناتور برای باراک اوباما ارسال کرده بودند که در آن ضمن تاکید بر چهار استراتژی برای حل مسئله اتمی ایران بر لزوم حفظ و تشدید تحریم‌های موجود علیه تهران پافشاری شده بود.
روز دوشنبه سخنگوی وزارت خارجه آمریکا نیز در این باره گفته بود: «چنان که پیش از این نیز گفته‌ایم، امیدواریم دولت جدید ایران به طور واقعی با جامعه جهانی همکاری کند تا به راه حلی دیپلماتیک برای برنامه هسته‌ای ایران برسیم.»
