عماد افروغ٬ نماینده سابق مجلس از مراجع تقلید و مردم خواست در برابر استبداد فردی سکوت نکنند و به طور غیرمستقیم به مردم هشدار داد مراقب ترفندهای حاکمان باشند.
به گزارش دیگربان افروغ این مطالب را در گفتگویی که از وی روز دوشنبه (۲۵دی) در سایت «شفقنا» منتشر شده٬ بیان کرده است.
وی در این گفت و گو بی‌آنکه به نام آقای خامنه‌ای و گروهی از روحانیون حاکم بر ایران اشاره کند٬ ساختار قدرت در جمهوری اسلامی را به طور بی‌سابقه‌ای مورد انتقاد قرار داده است.
مهمترین گزار‌های این گفتگو به این شرح است:
● هیچ مستبدی بدون بی‌تفاوتی مردم و به طور خاص، نخبگان و روشنفکران آن جامعه شکل نمی‌گیرد.
● بیش از آنکه مردم از حاکمان بترسند این حاکمانند که از آگاهی‌ها و مقاومت‌های مردمی می‌هراسند و بسته به نوع نظام حاکم، حاکمان می‌کوشند تا به انحاء مختلف مانع این آگاهی و مقاومت شوند.
● اگر کسی نترسد و آگاه به ترفندهای سخت و نرم حاکمان باشد، هیچ نظام استبدادی نمی‌تواند شکل بگیرد و به راحتی مانور دهد.
● زمانی که در جامعه‌ای استبداد ریشه می‌دواند، هم باید مستبد را به دلیل تصمیم گیری‌ها و رفتارهای اقتدارگرایانه و یکّه‌سالارانه نشانه گرفت و هم باید سکوت جامعه و به طور خاص نخبگان آن جامعه را.
● سکوت و بی‌تفاوتی مردم و نخبگان به تدریج استبداد را محکمتر و لایه‌های آن را در هم تنیده‌تر و ضخیم‌تر می‌کند.
● جهل، ترس، منفعت‌طلبی، فسق و مصلحت اندیشی‌های کاذب از سوی جامعه و به کارگیری زور، تهدید، فریب و اغوا از سوی مستبدان می‌تواند از دلایل ظهور و تداوم استبداد در جامعه باشد.
● نباید استبداد را در قالب لباس عیان و آشکار فاشیستی و استالینیستی آن دید، بلکه گاهی پیچیده‌تر و مرموز‌تر و از طریق فریب، اغوا، تبلیغات، شست و شوی مغز‌ها، هژمونی و استیلای فرهنگی می‌آید.
● بر صاحبان فهم و بصیرت است که شبکه‌های القایی و اغوایی قدرت را برملا کنند و مردم را آگاه سازند.
● در نظام‌های استبدادی، هیچ سنت، قاعده و انضباطی حاکم بر تصمیمات شخص مستبد نیست.
● تصمیم‌گیری‌های بدون قاعده و ضابطه عین دیکتاتوری است و مهم این است که در نظام‌های سیاسی یک فرد به تنهایی تصمیم نگیرد و تصمیم از روی قاعده و ضابطه روشن و تعریف شده باشد.
● هر شخصی که خودساخته نباشد و قدرتی به او روی بیاورد و مشمول نظارت قرار نگیرد، مطمئناً دیر یا زود به دیکتاتور مبدل می‌شود.
● یک عده‌ای باید مراقبت کنند که تصمیمات سیاستمداران ما معطوف به زور، تهدید و فریب نباشد و بیشتر متمایل به نفوذ، اقناع و استدلال باشد.
● مردم باید بدانند اعتماد بیش از حد به صاحبان قدرت دیر یا زود آن‌ها را دچار مشکل می‌کند. مردم باید به لحاظ روحی و روانی اصل را بر بد بودن و امکان انحراف صاحبان قدرت بگذارند.
● اعتماد بیش از حد به صاحبان قدرت، سم مهلک است و اعتماد بیش از حد به صاحبان قدرت وجه احساسی و عاطفی دارد.
● نشود که عده‌ای از قِبَل اعتماد مردم زراندوزی کنند و منتی هم با تظاهر به دینداری بر مردم داشته باشند.
● در سیاست اصل بر عدم برائت است مگر خلاف آن ثابت شود؛ فرد صاحب قدرت باید برادری و پاکی خود را ثابت کند نه اینکه شاهد باشیم عده‌ای معدود از ظرف انقلاب استفاده و ثروت‌اندوزی و فساد کنند و بر مردم نیز منت گذارند؛ به این معنا که اگر از ما حمایت نکنید و به ما اعتماد نداشته باشید، خدا ما را از شما خواهد گرفت.
● فرهنگ پرسشگری و پاسخگویی باید در جامعه نهادینه شود و یکی از ساز و کارهای آن این است که ما اصل را بر عدم برائت بگذاریم و اصل بر بد بودن صاحبان قدرت گذاشته شود.
● مسئولان باید دقت کنند در چه نظامی ریاست می‌کنند و بدانند در چنین نظامی مفهوم سرکوب جایی در تیپولوژی قدرت جمهوری اسلامی ندارد.
● اگر نهادهای مدنی و مردم احساس کردند در برابر حقوق مشروع خود سرکوب می‌شوند باید فریاد بزنند و مکانیزم‌های نظارتی و نقادی خود را فعال کنند و به مراجع اصلی شکایت کنند.
● حوزه‌های علمیه، مراجع تقلید، روحانیان، روشنفکران متعهد و نخبگان در ذیل مفهوم اعتبار قدرت تعریف می‌شوند و این اعتبار قدرت باید فعال باشد تا شخصی که قدرت رسمی در اختیار دارد متوجه باشد که اگر تصمیمی خلاف چارچوب و ضابطه‌ها بگیرد، واکنش نشان خواهند داد.
● باید در برابر هر نوع سرکوب آشکار و غیر آشکار یا سرکوب سخت و نرم ایستاد.
