ملی مذهبی _ بیست وکیل، حقوقدان و فعال حقوق بشر ایرانی با ارسال نامه‌ای به سازمان‌های بین‌المللی خواهان اقدام فوری آن‌ها در پاسخ به حملات شیمیایی سیستماتیک به مدارس در ایران شدند.
این وکلا و فعالین حقوق بشر داخل و خارج ایران در نامه روز دوشنبه ۱۵ اسفند خود به سازمان بهداشت جهانی، یونیسف، یونسکو و صلیب سرخ جهانی خواهان تشکیل فوری یک کمیته مستقل و مشترک با حضور نمایندگان خود برای اعزام به ایران (و یا با استفاده از نمایندگان خود در ایران) شده‌اند تا نسبت به چهار مساله، تحقیق و اقدام فوری نمایند.
۱- منشاء این مسمومیت‌های سریالی چیست؟
۲- چرا حوزه آموزشی و بویژه مدارس ایران درگیر این مسمومیت‌های سریالی شده است؟
۳- چرا دانش‌آموزان دختر مورد هدف قرار گرفته‌اند؟
۴- چه اقداماتی باید برای کمک فوری و موثر به دانش‌آموزان انجام شود؟
نسرین ستوده، گیتی پورفاضل، محمد سیف‌زاده، عبدالفتاح سلطانی، سعید دهقان و حسن رئیسی از جمله امضا کنندگان این نامه هستند.
در این نامه که نسخه‌ای از آن برای ایران‌وایر ارسال شده آمده است: «این حملات شیمیایی سریالی به مدارس دخترانه که از ۹ آذر ۱۴۰۱ شروع شده، تاکنون به بیش از ۱۲ استان در ایران و دهها مدرسه سرایت کرده و تقریبا هیچ کدام از مدارس دخترانه در جغرافیای ایران، مصون از این حملات نیست.»
نویسندگان این نامه تاکید کرده‌اند: «حکومت جمهوری اسلامی نه تنها هیچ‌گونه پیشگیری یا اقدام موثری در توقف یا کشف حقیقت نکرده است، بلکه با اظهارات متناقض و فرافکنی و همچنین سرکوب خانواده‌های معترض، عملا به این فرضیه که خود در این جنایات سریالی نقش دارد و یا دست‌کم از آن سود می‌برد، دامن زده است»
بیست وکیل و فعال حقوق بشر در نامه خود با بیان اینکه «حکومت جمهوری اسلامی علاوه بر عدم اجازه سفر گزارشگر ویژه سازمان ملل به ایران و تاکید بر عدم همکاری با کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل، نشان داده است که از عضویت در نهادهای بین‌المللی، فقط منافع سیاسی خود را دنبال می کند» از این چهار سازمان بین المللی خواسته‌اند تا «از تمام ابزارهای موجود در شرح وظایف و مأموریت‌های خود استفاده کرده تا اطمینان حاصل کنید که این حوادث فوراً و به طور شفاف طبق استانداردهای بین‌المللی بررسی می‌شود و عاملان شناسایی و تحت پیگرد قانونی قرار می‌گیرند.»
این وکلا و فعالین حقوق بشری همچنین برای پشتیبانی از تحقیقات بین‌المللی و ارائه اطلاعات درباره دامنه حملات شیمیایی به دانش‌آموزان اعلام آمادگی کرده‌اند.
این حقوق‌دانان و فعالان حقوق بشری در نامه خود نوشته‌اند، در کنار بی‌توجهی آشکار در بررسی و پیشگیری این فجایع و “بی‌کفایتی حکومت”، شواهد به روشنی نشان می‌دهد که حکومت قصد داشته دختران و زنان را به دلیل “تضعیف ارزش‌های اسلامی” از طریق رعایت نکردن قوانین حجاب اجباری در ماه‌های اخیر، و از زمان شروع جنبش “زن، زندگی، آزادی”، مجازات کند.
این نامه می‌افزاید، حکومت جمهوری اسلامی علاوه بر عدم اجازه سفر گزارشگر ویژه سازمان ملل به ایران و تاکید بر عدم همکاری با کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل، نشان داده است که از عضویت در نهادهای بین‌المللی، فقط منافع سیاسی خود را دنبال می‌کند و در مقابل، احترامی برای مصوبات و تصمیمات آن نهادها قائل نیست.
بر این اساس، امضاکنندگان نامه از چهاد نهاد بین‌المللی خواسته‌اند که با تشکیل فوری یک کمیته مستقل و مشترک با حضور نمایندگان خود برای اعزام به ایران (و یا با استفاده از نمایندگان خود در ایران) نسبت به منشاء و چرایی حملات شیمیایی به دانش‌آموزان تحقیق کرده و اقدام فوری نمایند.
نویسندگان در پایان نامه خود خطاب به چهار نهاد بین‌المللی می‌نویسند: «با توجه به مسئولیت حقوقی و بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران در قبال این اقدامات فجیع و ضرورت پاسخگویی شفاف، از شما می‌خواهیم از تمام ابزارهای موجود در شرح وظایف و مأموریت‌های خود استفاده کرده تا اطمینان حاصل کنید که این حوادث فوراً و به طور شفاف طبق استانداردهای بین‌المللی بررسی می‌شود و عاملان شناسایی و تحت پیگرد قانونی قرار می‌گیرند. همچنین مطمئن شوید که راهکارهایی برای حمایت خاص از این دسته از دختران دانش‌آموز ایرانی در نظر گرفته می‌شود.»
این نامه به امضای نسرین ستوده، گیتی پورفاضل، محمد سیف‌زاده، عبدالفتاح سلطانی، رمضان حاجی‌مشهدی، پیام درفشان، فرزانه زیلابی، سعید دهقان، الهام یوسفیان، محمد مقیمی، محمد اولیایی‌فرد، نیره انصاری، شیرین ملکی، امین راد، حسین احمدی‌نیاز، معین خزائلی، حسین رئیسی، علی هریسچی، هیربد دهقانی آذر، و منوچهر توسلی رسیده است.
