خبرنگاران نمی‌توانند به این راحتی‌ها در کمیسیون و فراکسیون‌‌های مجلس حاضر شوند. همچنین به تازگی با دخالت نیروهای حفاظت مجلس، خبرنگاران مجبور به پوشیدن یونیفورم‌های خاکی رنگی شده‌اند که اغلب ماه به ماه شسته می‌شوند.
۱۰ خرداد 91 دو فوریت طرحی از جانب «مهدی کوچک‌زاده» مبنی بر محدودیت حضور عکاسان و خبرنگاران در صحن علنی مجلس مطرح شد و به امضای ۱۳۷ نماینده رسید. البته طرح پیشنهادی کوچک‌زاده در آن زمان با موافقت نمایندگان روبه‌رو نشد اما زمزمه‌هایی از تلاش دوباره مجلس برای محدود کردن حضور خبرنگاران در صحن علنی بهارستان به گوش می‌رسد.
به گزارش روزنامه شرق، آنگونه که یوسفیان ملا عضو کمیسیون برنامه و بودجه به «شرق» می‌گوید: «پیشنهاد برخی نمایندگان مجلس این است که خبرنگاران از این پس، به‌جای 4 ساعت یک ساعت، در جلسات علنی مجلس حضور یابند.» براین اساس گویا چهار ساعت حضور خبرنگاران و عکاسان در صحن علنی به مذاق بعضی نمایندگان مجلس خوش نیامده است. نمایندگان پیشنهاد‌دهنده دلایل عجیب و غریبی بیان می‌کنند؛ اینکه نمایندگان گاهی خسته می‌شوند و میخوابند و عکاس‌ها هم شیطنت کرده و عکس آنها را روی سایت‌ها قرار می‌دهند.
پاسخ نمایندگان مخالف این پیشنهاد هم این است که نمایندگان در این ساعت کمی صبوری به خرج دهند و حالاتی به خود نگیرند که عکس گرفتن از آن سوژه خبرنگاران و عکاسان شود. بر اساس طرح دوفوریتی پیشنهادی خردادماه مجلس، هرگونه تصویربرداری اعم از فیلمبرداری و عکسبرداری از جلسه‌های مجلس تنها در ۱۵ دقیقه شروع جلسه‌های علنی مجاز است. البته تصویربرداران صداوسیما و مجلس از این قاعده مستثنی هستند.
نمایندگان از دلایل بازگشت این طرح به مجلس بی‌اطلاعند اما برخی نمایندگان در پی کاهش ساعات حضور خبرنگاران در مجلس هستند. معماری مجلس جدید طوری است که خیلی از نمایندگان از درهای دیگری خارج شده و در لابی، آفتابی نمی‌شوند. به این شکل هر نماینده و مسوولی، می‌تواند با ورود و خروج در هیات‌رییسه، عملا از رویارویی با خبرنگاران پرهیز کند.
به همین دلیل برخی نمایندگان مجلس نهم نه پاسخگوی تلفن همراه خود هستند و نه اینکه برای پرسش و پاسخ به لابی مجلس میآیند. علاوه بر اینها مشکلات دیگری پیش روی خبرنگاران است. خبرنگاران نمی‌توانند به این راحتی‌ها در کمیسیون و فراکسیون‌‌های مجلس حاضر شوند. همچنین به تازگی با دخالت نیروهای حفاظت مجلس، خبرنگاران مجبور به پوشیدن یونیفورم‌های خاکی رنگی شده‌اند که اغلب ماه به ماه شسته می‌شوند.
