بیش از هزار و ششصد فرهنگی ایران و کانون های صنفی معلمان سراسرکشور به مرگ مظلومانه محسن خشخاشی دبیر فیزیک شهرستان بروجرد اعتراض کرده و خواستار رسیدگی به آن شدند. در بخشی از این بیانیه آمده‌است:
مرگ محسن خشخاشی، بی گمان، درد و اندوه بزرگی است بر جان و روان همه ی آموزگاران کشور، افزون بر این نشانی است از نابسامانی های مدیریتی،آموزشی،اقتصادی و فرهنگی نظام آموزش و پرورش،و ناامنی که متآسفانه روز به روز بر مدرسه ها،و به ویژه مدرسه های دولتی، سایه خود را بیش از پیش می گستراند. متآسفانه در شرایطی که در کلاس های شلوغ مدرسه های دولتی- کلاس های سی چهل نفره و حتی بیشتر- هر روز روح و جسم آموزگاران در رنج است از زبان برخی از مسئولان فرادست آموزش و پرورش،پیاپی شنیده می شود شمار معلمان مدرسه های دولتی بیش از حد است و باید تعداد آنان دویست سیصد هزار تن کمتر گردد!
متن کامل این بیانیه به گزارش ملی – مذهبی به این شرح است:
محسن خشخاشی،دبیر فیزیک دبیرستان حافظیه شهرستان بروجرد،در تاریخ یکم آذرماه 93 هنگامی که در کلاس درس مشغول درس دادن بود با ضربات چاقوی یکی از دانش آموزان خود به شدت مضروب گشت و متآسفانه چند ساعت بعد در بیمارستان درگذشت. به خون غلطیدن معلمی که به سخت کوشی ودلسوزی شهرت داشته، آن هم توسط یکی از دانش آموزانش،قطعا یک اتفاق ساده نیست .به گمان ما این حادثه در کنار دیگر مظاهر خشونت که هرروزه به شکل های مختلف در کشور بروز و ظهور پیدا می کند معنا می یابد و ضرورت ریشه یابی و بررسی چرایی بروز این رفتارها را از سوی روشنفکران،جامعه شناسان،روانشناسان،اندیشه وران آموزش و پرورش،و البته مسوولان کشور،اجتناب ناپذیر می سازد.
ما تردید نداریم که نادیده گرفتن و کوچک انگاشتن این حوادث،نتیجه ای جز عادی و روزمره شدن آن ها را به همراه نخواهد داشت؛خشونت هایی که متآسفانه هر روز بیش از روز قبل درجامعه و فرهنگ ما گسترش می یابد. ازعادی شدن درگیری های خیابانی گرفته تا قتل های خانوادگی و تجاوز و فقر و کودکان کار و خیابانی و این اواخر اسیدپاشی برروی دختران و زنان بی گناه کشورمان.
ما از پایین آمدن آستانه ی تحمل مردمان،ازشکستن حرمت بزرگان،ازبی حرمت شدن معلمان،و از ناسپاسی ها، نگرانیم.ما اگرچه از مرگ دلخراش همکارمان و ظلمی که نسبت به او و جامعه ی فرهنگیان روا داشته شده اندوهگین هستیم اما تنها سوگوار همکار فرهیخته ی خود نیستیم بلکه همچنین سوگوار گسترش اخلاق،منش و رفتاری هستیم که مشخص نیست همگی ما را به کجا خواهد برد.
مرگ محسن خشخاشی، بی گمان، درد و اندوه بزرگی است بر جان و روان همه ی آموزگاران کشور، افزون بر این نشانی است از نابسامانی های مدیریتی،آموزشی،اقتصادی و فرهنگی نظام آموزش و پرورش،و ناامنی که متآسفانه روز به روز بر مدرسه ها،و به ویژه مدرسه های دولتی، سایه خود را بیش از پیش می گستراند. متآسفانه در شرایطی که در کلاس های شلوغ مدرسه های دولتی- کلاس های سی چهل نفره و حتی بیشتر- هر روز روح و جسم آموزگاران در رنج است از زبان برخی از مسئولان فرادست آموزش و پرورش،پیاپی شنیده می شود شمار معلمان مدرسه های دولتی بیش از حد است و باید تعداد آنان دویست سیصد هزار تن کمتر گردد! از سوی دیگر شرایط در آموزش و پرورش به گونه ای پیش می رود که همه ی اختیارات معلمان از آنان گرفته شده و معلمان برای برخورد مناسب با دانش آموزان خاطی و ناهنجار،تقریبا،همه ی ابزار کنترل خود را از دست داده اند. هم اکنون معلمان با حقوق یک تا دو میلیون تومان زیر خط فقر، با تدریس در کلاس های شلوغ، عملا هر کدام کار دو معلم را انجام می دهند و در این شرایط،از امنیت و حمایت لازم هم برخوردار نیستند.
ما جمعی از معلمان کشور،در خواست رسیدگی عاجل به شرایط نابسامان آموزش و پرورش کشور را داریم. خون به ناحق ریخته شده ی محسن خشخاشی، از دید ما، یکی از نشانه ی وجود بحران های بسیار در آموزش و پرورش است. ما خواستار این هستیم که بیش از این،بر این کاستی ها و نابسامانی ها،سرپوش گذاشته نشود و همه ی مسئولان کشور- فراتر از شعارها و تعارف های تکراری و بی بنیاد درباره شآن و مقام معلم- برای یک بار هم که شده به صورت جدی و واقعی،به مشکلات کاری این بخش زحمتکش جامعه بنگرند و درصدد دگرگونی جدی این شرایط برآیند.
از دید ما،هم این معلم مظلوم و هم دانش آموز ضارب،هر دو قربانیان نظام ناهنجار فرهنگی،اجتماعی و آموزشی هستند، ضمن این که خواستار اجرای عدالت از مجاری قانونی هستیم معتقدیم تنها برخورد قضایی نمی تواند از بروز مجدد این گونه حوادث،جلوگیری نماید بلکه باید با ریشه های آن برخورد شود.
ما از همه ی همکاران خود،همچنین،درخواست می کنیم که در اعتراض به مرگ مظلومانه محسن خشخاشی و در همدردی با خانواده ی داغ دیده ی ایشان، در روز شنبه هشتم آذرماه 93 با پوشیدن لباس سیاه در مدرسه حاضر شوند و در زنگ دوم این روز ضمن حضور در کلاس درس،از تدریس برنامه درسی خودداری نموده و به روشنگری درباره ی ریشه های این رخداد اندوه بار بپردازند. امید که همراهی وهمدلی جامعه ی فرهنگیان رهنمودی باشد برای تمامی جامعه درجهت کمک به استقرار صلح ، مدارا،آرامش،عدالت و آزادی.
کانون صنفی معلمان مشهد،انجمن صنفی معلمان کردستان،کانون صنفی معلمان کرمانشاه،کانون صنفی معلمان استان چهارمحال و بختیاری،کانون صنفی معلمان نورآباد لرستان،کانون صنفی معلمان سنقر،کانون صنفی فرهنگیان گیلان (رشت)،کانون صنفی معلمان انزلی،کانون صنفی معلمان لاهیجان،کانون صنفی معلمان لنگرود،کانون صنفی معلمان رودسر، کانون صنفی معلمان اسلامشهر،کانون صنفی معلمان رباط کریم، کانون صنفی معلمان پاک دشت ،کانون صنفی معلمان کرج،کانون صنفی معلمان شهر قدس،کانون صنفی معلمان ایران( تهران)، کانون صنفی همدان ،کانون فرهنگیان اردبیل،کانون صنفی معلمان یزد،کانون صنفی معلمان شهریار،هیات موسس کانون صنفی معلمان شهررضا،کانون صنفی معلمان خمینی شهر،کانون صنفی معلمان دماوند،کانون صنفی معلمان الیگودرز،کانون صنفی فرهنگیان استان اصفهان ،کانون صنفی فرهنگیان استان قزوین،کانون صنفی معلمان استان کرمان،جامعه فرهنگیان آستانه اشرفیه،انجمن صنفی معلمان تربت حیدریه ،کانون صنفی معلمان مازندران (ساری) ،کانون صنفی معلمان استان بوشهر،کانون صنفی معلمان ملایر،کانون صنفی معلمان کاشان و هزار و ششصد تن از فرهنگیان و حامیان مدنی
